நாம் தன்னம்பிக்கை இல்லாமலும் வாழ்கையின் மீது ஒரு பிடிப்புமும் இல்லாமலும் இருப்போம். நம்மால் முடியாது என்று முயற்சி செய்யாமலே இருப்போம். ஆனால் கீழே உள்ள படங்களை பாருங்கள்....




ஜெஸ்ஸிக எனும் இந்த பெண் பிறக்கும்போதே இரு கைகளும் இல்லை. கைகள் இல்லாமல் போனதற்கு என்ன காரணம் என்று மருத்துவர்களுக்கே தெரியவில்லை.

அப்படி இருந்தும் இந்த பெண் தன்னம்பிக்கை இழக்காமல், தன்னால் பிறரைப்போல் சாதிக்கமுடியும் என்று நிருபித்திருக்கிறாள். எப்படி என்று பாருங்கள்


தன் கால்களால் விமானத்தையே ஓட்ட கற்றுக்கொண்டாள்.

உலகிலேயே கால்களால் விமானத்தை ஓட்டும் முதல் பெண் என்கின்ற சான்றிதழ் பெற்றிருக்கிறாள்.

முடியாது என்கின்ற வார்த்தையே தன் அகராதியிலே இல்லை என்பதை நிருபித்திருக்கிறாள்.

தன் கால்களால் இலகுரக விமானங்களை, 10,000 அடி உயரத்தில் பறக்க உரிமம் பெற்றிருக்கிறாள்.

இவரது பயிற்சியாளர் இந்த பெண்ணிடம் உள்ள திறமையை கண்டு வியந்திருக்கிறார். இவரிடம் பயிற்சிபெறும் மற்றவர்கள் இந்த பெண்ணின் திறமையை நெருங்ககூட முடியவில்லையாம்.

இவரிடம் முதன் முதலில் இந்த பெண் வரும்போதும், தனியாக தன் கால்களால் காரை ஒட்டிக்கொண்டு வந்துள்ளாள். இதை கண்ட பயிற்சியாளர் இந்த பெண்னால் விமானத்தை ஓட்டுவதில் எந்த சிரமமும் இருக்காது என்று எண்ணி உள்ளார்.




இந்த பெண்ணிற்கு எல்லா விதமான பயிற்சிகளையும் அளித்துள்ளார். இந்த பெண்ணும் தன்னால் முடியாது என்று எதையும் விடாது எல்லாவற்றையும் கற்றுக்கொண்டாள்.





தன்னம்பிக்கையின் மீது நாம் நம்பிக்கை வைத்தால் வாழ்வில் வெற்றி நிச்சியம் என்பதற்கு இதைவிட வேற என்ன வேண்டும்.


இதை படித்துவிட்டு நீங்கள் ஓட்டும் பின்னுட்டமும் இடுவீர்கள் என்ற நம்பிக்கையில் நான்....!

நாம் பறவையின் இறகுகளை காது கூடையதான் பயன்படுத்துவோம். ஆனால் அதில் ஓவியங்கள் வரையமுடியுமா?

Marketing Concepts பற்றி நாம் படிக்கும் போது, நமக்கு அது புரிந்தும் புரியாத மாதிரி இருக்கும். அதனால் அதை பற்றிய ஒரு ஜாலியான விளக்கம்....

இப்போது உங்களுக்கு புரிந்திருக்குமே Marketing Concepts என்றால் என்னவென்று....!

ஹாய் தோனி...!

(தோனியின் இப்போதைய நிலைமை - ஒரு கற்பனை கதை)

தோ. அம்மா : தோனி இங்க பார். சும்மா மேட்ச் தோத்ததையே நினைச்சுட்டு இருக்காதடா.

தோனி : சும்மா இருமா. உனக்கென்ன தெரியும்? வெளில தள காட்ட முடியல. ரசிகர்கள் எல்லாம் ரொம்ப கோபமா இருக்காங்க. யாரோடவும் பேசக் கூட முடியல.

தோ. அம்மா : நீ இப்படியே இருந்தினா உனக்கு பைத்தியம் தான் புடிக்கும். அதனால நான் சொல்லுறமாதிரி செய். கடைக்கு போய் காய்கறி வாங்கிட்டு வா. வெளில போன உனக்கும் கொஞ்சம் ஆறுதலா இருக்கும்.

தோனி : போம்மா... நான் வெளில போன ரசிகரெல்லாம் என்னை அடிக்கவே வந்துடுவாங்க.

தோ. அம்மா : நீ இப்படியே போன தானே உன்னை அடையாளம் தெரியும். நீ என்னோட புடவையை எடுத்து கட்டிட்டு, பெண் மாதிரி போ. உன்னை யாருக்கும் அடையாளம் தெரியாது.

தோனி : முடியாதுமா... எனக்கு பயமா இருக்கு.

தோனி மிகவும் அடம்பிடிக்க... அவரது அம்மா எப்படியோ அவரை சம்மதிக்க வைத்துவிடுகிறார். தோனியும் புடவையை கட்டிக்கொண்டு பெண்ணாக மாறினார். அரை மனதுடன் மார்கெட்டுக்கு காய்கறி வாங்க செல்கிறார்.

மார்கெட்டில் பயந்து பயந்து நடந்து செல்கிறார். யாரவது பார்கிறர்களா என்று சுற்றி பார்த்துக்கொண்டே செல்கிறார். தக்காளி வாங்கினார். வெங்காயம் வாங்கினார்.

"இரண்டு காய் வாங்கியாச்சு... இன்னும் கத்திரிக்காய் மட்டும் வாங்கின போதும். சிக்கிரமா விட்டுக்கு போய்டலாம்" என்று மனதிற்குள்ளே நினைத்துக் கொண்டு கத்திரிக்காய் வாங்க செல்கிறார்.

கத்திரிக்காய் வாங்கிக் கொண்டு திரும்பி வீட்டிற்க்கு வேகமாக நடக்க ஆரம்பிக்கிறார்.

"அப்பாடா.... எப்படியோ எல்லாம் வாங்கியாச்சு. யாருக்கும் என்னை அடையாளம் தெரியலே. நல்ல வேளை தப்பிச்சேன். " என்று நினைத்துக்கொண்டே நடக்கையில்....

"Hai தோனி.....! நீ எப்படி இங்கே?" என்று ஒரு பெண்மணி தோனியை மடக்கினார்.

தோனிக்கு முகம் வெளிறிவிட்டது.....

தோனி : உங்களுக்கு எப்படி நான் தான் தோனி என்று தெரிஞ்சது?

பெண் : என்னை தெரியலையா....? நான் தான் யுவராஜ் சிங்....!

பழைய சரக்கு.... புதிய வடிவில்........ ரசித்தீர்கள் என்றால் ஒட்டு போடவும். கருத்துக்களையும் தெரிவிக்கவும்.